-
1 głuche milczenie
гробово́е молча́ние -
2 głuchy
прил.• глухой* * *głuch|ygłusi глухой;\głuchy na oba uszy глухой на оба уха; \głuchy na prośby глух к просьбам; \głuchyа noc глухая ночь; ● \głuchy sen глубокий сон; \głuchy ból тупая боль; \głuchyа ściana глухая стена; \głuchyе milczenie гробовое молчание; \głuchyа wieś глушь, захолустье, медвежий угол
* * *глухо́йgłuchy na oba uszy — глухо́й на о́ба у́ха
głuchy na prośby — глух к про́сьбам
- głuchy bólgłucha noc — глуха́я ночь
- głucha ściana
- głuche milczenie
- głucha wieś
См. также в других словарях:
milczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: nieodzywanie się, niemówienie, cisza bez rozmów; w odniesieniu do zwierząt: niewydawanie głosu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
milczenie — n I, blm 1. «niewydawanie głosu, nieodzywanie się; bezsłowna cisza» Głębokie, głuche, ciężkie, kłopotliwe, ponure, dyskretne, uroczyste, wymowne milczenie. Pogrążyć się w milczeniu. Siedzieć w milczeniu. Przerwać, zachować milczenie. Milczenie… … Słownik języka polskiego
głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku … Słownik języka polskiego
głuchy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, głusi, głuchychszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieodbierający dźwięków lub mający kłopoty z dokładnym ich rozróżnianiem, niesłyszący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopiec jest głuchy … Langenscheidt Polski wyjaśnień